Sto sonetów o miłości - LXV

Neruda Pablo

 

Matyldo, gdzie jesteś? Zauważyłem, tu u dołu, 
między krawatem i sercem, wyżej, 
jakąś melancholię międzyżebrową: 
dlatego, że stałaś się tak nagle nieobecna. 

Zabrakło mi światła twojej energii 
i zobaczyłem żywiąc nadzieję, 
zobaczyłem pustkę jaką jest dom bez ciebie, 
nic nie zostaje, tylko tragiczne okna. 

W nieskalanym milczeniu dach słucha 
padających starych deszczów obrywających liście, 
pióra, to co noc uwięziła; 

i tak czekam na ciebie jak samotny dom, 
i wrócisz, żeby mnie zobaczyć i zamieszczać mnie. 
W przeciwnym razie rozbolą mnie okna.

 

 

 

_______________________________________________________________________

 

 

 

Pablo Neruda, właściwie Ricardo Eliecer Nefiali Reyes Besualto (ur. 12lipca 1904 w Parral w Chile, zm. 23 września 1973 w Santiago de Chile) – poeta chilijski, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1971. Pseudonimu Pablo Neruda użył po raz pierwszy w 1920, kiedy to podpisał nim swoje debiutanckie wiersze opublikowane w czasopiśmie Selva Austral, pseudonim później zalegalizowano. Imię Pablo przyjął prawdopodobnie po francuskim poecie Paulu Verlaine'ie, a nazwisko po czeskim poecie i prozaiku Janie Nerudzie.

Neruda jest uważany za jednego z najwybitniejszych i najbardziej wpływowych poetów XX w. Kolumbijski pisarz, Noblista Gabriel García Márquez nazwał Pablo Nerudęnajwiększym poetą XX w. wszystkich języków.