Pojednanie (wiersz klasyka)
Else Lasker-Schüler
Opadnie gwiazda wielka w moje łono...
Czuwajmy, czuwajmy, po nocy.
O módlmy się językami,
Które jako harfy są nacięte.
Pojednamy z nami noce —
Tyle przelewa się Boga.
Jako dzieci są serca nasze.
Pragną spocząć znużone, błogo.
Wargi nasze ku pocałunkom,
Czemu się wzdragasz?
Czyli serce nie graniczy z Twoim,
Twoja krew farbuje mi policzki.
Pojednamy z sobą noc z ołowiu,
Nie umrzemy, póki się pieścimy,
Opadnie gwiazda wielka w moje łono.
Tłum. Stefan Napierski
przysłano:
18 listopada 2012
(historia)
przysłał
Justyna D. Barańska –
18 listopada 2012, 02:22