Baloniki rosną czasem na drzewach (wiersz klasyka)

Baloniki rosną czasem na drzewach,

Oczywiście gumowych.

Sadzi się w tym celu stare kalosze.

Baloniki rosną czasem na drzeeach.

Kto chce czerwone,

Czerwonego atramentu w kalosze wlewa

I proszę.

Tak samo z niebieskim.

A kto zielone,

Niech się nie tyka tej sprawy.

Same urosną pod kolor trawy.

Baloniki rosną czasem na drzewach,

Byle spryskać je w porę

Wyciągiem z trujących ziół,

Bo wyrosną chore

I żaden nie będzie dojrzały.

Moskit je przekłuje nocą

I jak wystrzały

Miasto będą grzmotem przestraszały.

Baloniki rosną czasem na drzewach.

A jak się ich co dzień

Nie zrywa

I za prędko rosną,

To bywa,

Że wyrwą z korzeniami drzewo,

Ziemią naśmiecą

I w zdumionych oczach dzieci

W błękit ulecą.

Przełożył Robert Stiller

__________________________________________________________

Więcej wierszy autora znajdziecie w: „Literatura na Świecie" nr 1(81)/1978