Rozmowa z gwiazdą (wiersz klasyka)

Samotna gwiazda w noc ciemną
Patrzy na mnie
I pyta: Co z nami będzie,
Z tobą i ze mną?

Zetrą nas czasu żarna,
Noc pochłonie czarna
Ciebie i mnie.

(Tak może sądził Thomas Hardy
Copyright by The Macmillan),
A ja myślę, że to
Podobny do petardy
Wszechświat, co się rozpyla,
Moje i twoje protony,
Gwiazdo daleka,
Przetasuje na nowo
I stworzy gwiazdę nową i człowieka.
Czasem, choć gwiazdy już nie ma,
Światło wpół drogi,
Jak Anioł wymarłych plemion,
Jak zabłąkany poemat
Wchodzi
W mój dom ubogi.