Gwiazdo na ciemnym niebie, powiedz, czego szukasz,
Skąd płyniesz, tajemnicza, i dokąd tak dążysz?
Czuję twój oddech trwożny, niepokoju słucham,
Jak sączy mi się w sercu i po żyłach krąży.
Wsparty o poręcz nieba na głuchym okręcie,
Owiany czarnym płaszczem atlantyckiej nocy,
Płynę wolno za tobą, czekam na zaklęcie,
Na znak, którego oprócz nas nikt nie usłyszy.
Zanim świt pierwszym tchnieniem nie muśnie sklepienia
I nie zgasi cię, gwiazdo, jak lampkę bez siły,
Odpowiedz, czego szukasz? – Czego szukam, miły? –
Drgnęła gwiazda – ja szukam swojego imienia.
