*** (żywym słońce pozłaca policzki...) (wiersz klasyka)

żywym słońce pozłaca policzki

wiatr włosy roztrąca

dobra ziemia rodzi rzodkiewki i jabłka

a jemu - co?

żywym - kwitną kwiaty na łące

i kolory na płótnach

życiu uśmiechają się i płaczą

karty książek

a jemu - co?

żywi - mieszają swoje smutki

wspólnie pochylają się nad każdą troską

rozjaśniają oczy miłością

a on - co?

świat umarłych rozleglejszy

od naszego świata

straszy pustką