Siedzi na krześle wersja druga

Siedzi na krześle

skrępowana

od stóp do głów

moim uczuciem

Mówi coś że biegła

trzymając w ręku

białą chustkę chmurek

Mówi tak dużo

rozrzucając po pokoju

garście przygód jak garście liści

Lecz ja widzę tylko

złotą górę włosów

która milczy