XII

Kazimierz Przerwa-Tetmajer

 

Przekląć, zapomnieć -- i nigdy już więcej

myślą nie wrócić!....Dosyć miałem krzyży

i dosyć cierni -- żyłem jak straceńcy....

Nim w zdrój zdążyłem spojrzeć czysty, świeży:

w zgniłe, cuchnące spojrzałem bezedno --

i dzisiaj tylko mam pragnienie jedno:

przekląć, zapomnieć!....