Fraszka

Stanisław Grochowiak

Czy potrafię cię, piękna - ja, co tak nie umiem
Kochać własnej miłoœci, jak tylko zajadle?
Bo czy można ułożyć miłoœć na rozumie,
A jedynie twe włosy kłaœć na przeœcieradle?

Powiedz dzisiaj: „jest piękna”. Pokiwajš głowš,
Sposępniałe policzki uœmiechem oblokš,
A to będzie, jak gdybyœ dał właœciwe słowo
Niegdysiejszym, ach, œniegom - nad wodš obłokom.

A więc wracaj, Ulotna, gdzie przy czarnym Tumie
Ziewa grób opuszczony i rdzewiejš szpadle.
Bo czy można ułożyć miłoœć na rozumie,
A jedynie twe włosy kłaœć na przeœcieradle?

Inne teksty autora

Stanisław Grochowiak
Stanisław Grochowiak
Stanisław Grochowiak
Stanisław Grochowiak
Stanisław Grochowiak
Stanisław Grochowiak
Stanisław Grochowiak
Stanisław Grochowiak
Stanisław Grochowiak
Stanisław Grochowiak
Stanisław Grochowiak
Stanisław Grochowiak
Stanisław Grochowiak
Stanisław Grochowiak
Stanisław Grochowiak
Stanisław Grochowiak
Stanisław Grochowiak