U wezgłowia Pawła Verlaine'a (wiersz klasyka)

Mędrca, co życiu patrzy śmiało w oczy,

Śmierć niespodziana nigdy nie zaskoczy.

Ani on sobie długowieczność rości,

Ani też lata odlicza młodości,

Ani się lęka odejść w kraj nieznany,

Ani dalekie kreśli w myśli plany:

Idzie wprzód śmiało, miarowo, bez trwogi,

A gdy śmierć ujrzy brązową wśród drogi,

Staje i głowę pochyla ofiarną,

Aby kłos ścięła, gdy dojrzało ziarno.