Literatura

Zakochani (wiersz klasyka)

Wisława Szymborska

Jest tam tak cicho, że słyszymy
piosenkę zaœpiewanš wczoraj:
„Ty pójdziesz górš, a ja dolinš...”
Chociaż słyszymy – nie wierzymy.

Nasz uœmiech nie jest maskš smutku,
a dobroć nie jest wyrzeczeniem.
I nawet więcej, niż sš warci,
niekochajšcych żałujemy.

Tacyœmy zadziwieni sobš,
że cóż nas bardziej zdziwić może?
Ani tęcza w nocy.
Ani motyl na œniegu.

A kiedy zasypiamy,
We œnie widzimy rozstanie.
Ale to dobry sen,
ale to dobry sen,
bo się budzimy z niego.

wyśmienity 1 głos
przysłano: 5 marca 2010

Wisława Szymborska

Inne teksty autora

Miłość od pierwszego wejrzenia
Wisława Szymborska
Nienawiść
Wisława Szymborska
Ludzie na moście
Wisława Szymborska
Może to wszystko
Wisława Szymborska
Obmyślam świat
Wisława Szymborska
Jawa
Wisława Szymborska
Na wieży Babel
Wisława Szymborska
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca