Zakochani

Jest tam tak cicho, że słyszymy
piosenkę zaœpiewanš wczoraj:
„Ty pójdziesz górš, a ja dolinš...”
Chociaż słyszymy – nie wierzymy.

Nasz uœmiech nie jest maskš smutku,
a dobroć nie jest wyrzeczeniem.
I nawet więcej, niż sš warci,
niekochajšcych żałujemy.

Tacyœmy zadziwieni sobš,
że cóż nas bardziej zdziwić może?
Ani tęcza w nocy.
Ani motyl na œniegu.

A kiedy zasypiamy,
We œnie widzimy rozstanie.
Ale to dobry sen,
ale to dobry sen,
bo się budzimy z niego.