Babiego lata kruchą nić
ze szkolnej mej jesieni –
z Łazienek starych jeden liść –
i szept z klasztornej sieni –
kolędy, siostry smutną twarz
z rączkami na obrusie –
może po wojnach jeszcze dasz –
maleńki mój Chrystusie.
Inne teksty autora
ksiądz Jan Twardowski
ksiądz Jan Twardowski
ksiądz Jan Twardowski
ksiądz Jan Twardowski
ksiądz Jan Twardowski
ksiądz Jan Twardowski
ksiądz Jan Twardowski
ksiądz Jan Twardowski
ksiądz Jan Twardowski
ksiądz Jan Twardowski
ksiądz Jan Twardowski
ksiądz Jan Twardowski
ksiądz Jan Twardowski
ksiądz Jan Twardowski
ksiądz Jan Twardowski
ksiądz Jan Twardowski
ksiądz Jan Twardowski
ksiądz Jan Twardowski