Nie rozdzielaj (wiersz klasyka)

  MIłość i samotność
wzięły się pod ręce jak siostry
  idą noga w nogę
  nie rozdzielaj ich
nie szarp, łapy przy sobie
  miłość bez samotności
  byłaby nieprawdą
samotność bez miłości rozpaczą

  stała Matka pod krzyżem
  jak pod srebrnym obrazem
     nie minęły trafiły
  do niej też przyszły razem

Chodzi księżyc jak morał
  albo osioł po niebie
  jeśli były gdzie indziej
  to i przyjdą do Ciebie.