O synu marnotrawnym (wiersz klasyka)

Żale syna marnotrawnego

Moja wina, moje winy,

obskubały mnie dziewczyny.

Modlitwa syna marnotrawnego

Dziękuję ci, tatusiu, za pierścień, sandały,

za płaszcz, którym się jak żaglem owinę,

za niebo w oczach twoich

i cielęcinę.

Modlitwa jego brata

Przepraszam cię, tatusiu, że się tak wściekałem

na brata naiwniaka,

którego dziewczyny obskubały jak kurczaka.

Bez nowego płaszcza, sandałów, pierścionka,

cierpię jak pies bez ogonka.

1998