1924–1939
• Urodzony 29 października 1924 we Lwowie. Ojciec – Bolesław,
prawnik, dyrektor banku, profesor ekonomii.
Matka, Maria z domu Kaniak.
• Rozpoczęcie nauki w gimnazjum im. Kazimierza Wielkiego.
1939–1944
• Lwów. Kontynuacja na tajnych kompletach rozpoczętej przed wojną nauki
w gimnazjum, matura (1943).
• Rozpoczęcie studiów polonistycznych na konspiracyjnym Uniwersytecie
Jana Kazimierza.
• Przynależność do Armii Krajowej, ukończenie tajnej szkoły podchorążych
• Praca zarobkowa – jako karmiciel wszy w produkującym szczepionki
przeciwtyfusowe Instytucie prof. Weigla; handel.
• Pierwsze utwory literackie.
1944–1948
• Przed powtórnym wkroczeniem Armii Czerwonej do Lwowa (1944)
udaje się do Krakowa. Po zakończeniu wojny podejmuje studia
na Akademii Sztuk Pięknych(1945)
oraz na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Udział w wykładach z filozofii. Studia w Akademii Handlowej,
ukończone ze stopniem magistra ekonomii (1947).
1948–1949
• Pobyt w Sopocie (1948) i w Toruniu (1949).
• Kontynuacja studiów filozoficznych (u prof. H. Elzenberga)
i prawniczych na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu.
• W 1949 uzyskuje tytuł magistra praw.
• Pracuje w redakcji ,,Przeglądu Kupieckiego” w Gdańsku, w gdańskim
radiu oraz w Banku Polskim w Gdańsku.
• Pierwsze publikacje w ,,Tygodniku Wybrzeża” (pięć felietonów w cyklu
,,Poetyka dla laików”) i w ,,Arkonie”.
• 1948 – wstępuje jako członek-kandydat do Oddziału Gdańskiego ZLP,
w tym samym roku występuje ze Związku.
• Początek współpracy z dziennikiem ,,Słowo Powszechne” (1949), w którym
drukuje recenzje, a w latach 1950–1951 felietony pt. ,,Katarzynki”.
1950
• Od 1950 mieszka w Warszawie, gdzie studiuje filozofię na Uniwersytecie
Warszawskim.
• Odrzuca propozycję pracy w PAX-owskim liceum. Po eksmisji z
sublokatorskiego pokoju przenosi się do Brwinowa (do 1951).
• Debiut poetycki w tygodniku ,,Dziś i Jutro”, gdzie ogłasza wiersze: ,,Napis”,,,Pożegnanie września”, ,,Złoty środek” (nr 37).
Z pismem tym stale współpracował do 1953, publikując także pod
pseudonimami: Patryk (krótkie eseje w 1950–1951) oraz Stefan Martha
(recenzje plastyczne i literackie
1952–53). Współpracował też w 1950–1953 z ,,Tygodnikiem Powszechnym”,
w którym prowadził dział felietonowy ,,Bez ogródek”,
a w 1952 z ,,Przeglądem Powszechnym” (recenzje pod ps. Bolesław
Hertyński).
1950–1998
• Pracuje zarobkowo – kolejno – w charakterze ekspedienta w sklepie,
kalkulatora i chronometrażysty w Nauczycielskiej Spółdzielni
Pracy ,,Wspólna sprawa”, ekonomisty-projektanta w Biurze Studiów i
Projektów Przemysłu Torfowego,
kierownika administracyjnego w Związku Kompozytorów Polskich (1956).
• W 1955 nawiązał współpracę z miesięcznikiem ,,Twórczość” (do 1965)
oraz w 1956 ponownie z ,,Tygodnikiem Powszechnym”.
• Od 1955 był członkiem ZLP (do rozwiązania Związku w 1983).
• W 1958 podróżuje po Francji, Anglii i Włoszech.
• 1963 – śmierć ojca.
• 1965/66 był kierownikiem literackim Teatru im. Juliusza Osterwy w
Gorzowie Wielkopolskim
• 1965–68 należał do zespołu redakcyjnego miesięcznika ,,Poezja”.
• 1965–1971 podróżował po Francji, RFN, Grecji i Ameryce Północnej,
wygłaszał liczne odczyty, m.in. w 1969–70 wykładał jako visiting
professor na uniwersyteciew Los Angeles.
• W 1965 zostaje członkiem Akademie der Künste w Berlinie Zachodnim
i monachijskiej Bayerische Akademie der Schönen Künste.
• Członek Akademie für Sprache und Dichtung – Darmstad.
• W 1968 ożenił się z Katarzyną Dzieduszycką.
• W 1972 został przyjęty do Polskiego PEN Clubu (zrezygnował z
członkostwa w 1991).
• W 1974 prowadził zajęcia na Uniwersytecie Gdańskim.
• W grudniu 1975 należał do sygnatariuszy Memoriału 59, wyrażającego
protest przeciwko projektowanym zmianom w Konstytucji PRL.
• Od 1975 roku przebywał w Austrii, RFN i Włoszech.
• Po powrocie do kraju w 1981 wszedł w skład redakcji wydawanego poza
cenzurą pisma ZAPIS. Uczestniczył w ruchu związanym
z NSZZ Solidarność.
• W 1986 wyjechał do Francji i zamieszkał w Paryżu.
• W 1989 został członkiem SPP.
• 1990 – członek American Academy and Institute of Arts and Letters.
• 1990–1991 należał do rady redakcyjnej pisma ,,NaGłos”.
• Wystosował list otwarty do prezydenta USA G. Busha w sprawie
obojętności na los Kurdów.
• W 1992 wrócił do Polski i zamieszkał w Warszawie.
• Podpisuje oświadczenie redakcji ,,Arki” w sprawie dekomunizacji
(,,Arka” 1992,nr 41).
• Na Uniwersytecie Łódzkim w 1992 odbywa się sesja naukowa poświęcona
twórczości Herberta.
• 1993 – członek Academy of Arts and Sciences.
• Włącza się aktywnie w publicystykę polityczną, współpracuje
z ,,Tygodnikiem Solidarność”.
• 28 lipca 1998 – umiera po długiej chorobie.
Twórczość Zbigniewa Herberta (wybrane pozycje)
1956 – debiut:"Struna światła" (wiersze)
– dramat "Jaskinia filozofów"
1957 – "Hermes, pies i gwiazda" (wiersze i proza poetycka)
1958 – dramat "Drugi pokój"
1960 – dramat "Rekonstrukcja poety"
1961 – "Studium przedmiotu" (wiersze)
– dramat "Lalek. Sztuka na głosy"
1962 – "Barbarzyńca w ogrodzie" (eseje)
1969 – "Napis" (wiersze)
1974 – "Pan Cogito" (wiersze i prozy poetyckie)
1983 – "Raport z oblężonego miasta i inne wiersze"
1990 – "Elegia na odejście" (wiersze)
1991 – "Martwa natura z wędzidłem" (eseje)
1992 – "Rovigo" (wiersze)
1998 – "Epilog burzy" (wiersze)
Najważniejsze nagrody otrzymane przez Herberta
• Nagroda Pierścienia i tytuł Księcia Słowa, przyznana
przez Radę Naczelną Zrzeszenia Studentów Polskich
za całokształt twórczości poetyckiej (1961)
• Nagroda Fundacji Kościelskich w Genewie (1963)
• Nagroda Fundacji A. Jurzykowskiego w Nowym Jorku (1965)
• Austriacka nagroda Internationaler Nikolaus Lenau Preis (1965)
• Austriacka Nagroda im. Gottfrieda von Herdera (1973)
• Zachodnioniemiecka nagroda im. Petrarki (1978)
• Nagroda Literacka im. A. Struga (1981)
• Nagroda "Solidarności" (1984)
• Nagroda Poetycka im. M. Sępa-Szarzyńskiego (przyznawana przez redakcję
"W drodze" i Krąg Literacki "Wiązania") (1984)
• 1993 – członek Academy of Arts and Sciences.
• Międzynarodowa Nagroda Pisarska Walijskiej Rady Sztuki
(nie przyjął ze względu na panujący w Polsce stan wojenny)
• Węgierska Nagroda Bethlena (1987)
• Nagroda im. B. Schulza, ufundowana przez amerykańską Fundację
Studiów Polsko-Żydowskich i amerykański PEN Club (1988)
• Nagroda PEN Clubu im. Komandora K. Szczęsnego (1989)
• Nagroda im. J. Parandowskiego (1990)
• Nagroda Jerozolimy (1990)
• Międzynarodowa nagroda Vilenica, przyznawana przez Stowarzyszenie
Pisarzy Słoweńskich (1991)
• Nagroda im. K. Wyki za tom esejów "Martwa natura z wędzidłem" (1993)
• Nagroda Krytyków Niemieckich za najlepszą książkę roku –
"Martwą naturę z wędzidłem" (1994)
• Nagroda T. S. Eliota przyznana przez
amerykańską Fundację Ingersoll (1995).
• Nagroda miasta Münster za tom "Rovigo" (1996)
