` moje szczęśliwe nogi ` (wiersz klasyka)

jest wieczór.

z kalenicy samotnego domu

krzyczy puszczyk.

widzi śmierć incognito pedałującą na rowerze.

śmierć opiera swój rower

o ścianę samotnego domu.

śmierć podobna jest do białej szarańczy.

bezgłośnie wskakuje przez otwarte okno

do domu.

moje szczęśliwe nogi nie chcą wiedzieć,

co się dzieje w moim sercu i głowie.

a nawet rzaden z pięciu palców

nie kwapi się do tego.

moje szczęśliwe nogi

są szczególnie zajęte w czasie chodzenia

tym by podnosić dokładnie palce do góry.

a więc biedny facet jest już w domu załatwiony.

jest już zaszlachtowany

i jego mięso jest posolone.

chciałbym mieć laseczkę

ugniecioną z miękiszu.

chciałbym mieć potężny pysk morski

z koralową żuchwą

by wszystkie gwiazdy zgryźć na miazgę

które niebo w tym czasie zdołało wyczarować z siebie

schrupać je jak orzechy.