Tezeusz

Тезей

Тезей уснул в венке из мирт и лавра.
Зыбь клонит мачту в чёрных парусах.
Зелёным золотом горит звезда Кентавра
На южных небесах.

Забыв о ней, гребцы склоняют вежды,
Поют в дремоте сладкой… О Тезей!
Вновь пропитал Кентавр ткань праздничой одежды
Палящим ядом змей.

Мы в радости доверчивы, как дети.
Нас тешит мирт, пьянит победный лавр.
Один Эгей не спал над морем в звездном свете,
Когда всходил Кентавр.

Tezeusz

Śpi, mirt i wawrzyn włożywszy na skronie,
Tezeusz, bryza czarne żagle gnie,
Gwiazda Centaura złotem zielonkawym płonie
Na ciemnym nieba tle.

Nie pamiętając o niej, podśpiewują
Sobie wioślarze kładąc się do snu…
Tezeju! Skąpał Centaur odświętną koszulę
W palącym jadzie znów.

W radości ufni jesteśmy jak dzieci.
Cieszy nas wawrzyn, mirtu mami dur.
Jeden Egeusz nie spał nad morzem, gdy świecił
Centaura jasny wzór.

przełożył Maciej Froński