Literatura

Czyj jestem? (wiersz klasyka)

Jiří Orten

Czyj jestem?

Czyj jestem?
Ja jestem pluch i płotów
i traw, traw skłonionych deszczem
i jasnych pieśni bez klekotu
i tęsknic, pieśni dreszczy.

Czyj jestem?
Ja jestem rzeczy małych,
obłych i bez krawędzi,
i zwierząt, gdy łby pozwieszały,
i mroku, gdy wciąż pędzi.

Czyj jestem?
ja jestem mego lęku,
co bierze w palce mnie świetliste,
króliczka, który swego węchu
szuka w ogrodach mglistych.

Czyj jestem?
Ja jestem tych owoców,
co lgną ku śmierci z zim surowych
jestem miłości nie po drodze,
za miąższ robakom przydzielony.

 

 

 

przeł. T. M. Larczyński

 

 

 

Čí jsem?

 

 

Čí jsem? 

 

Jsem plískanic a plotů
a trav, trav deštěm skloněných
a jasných písní bez klokotu
a touhy, jež je v nich. 


Čí jsem?
Jsem malých oblých věcí,
jež nepoznaly hran,
jsem zvířátek, když hlavu věsí,
a mraku, když je potrhán.

 

 

Čí jsem?
Jsem bázně, jež mne bere
do prstů průsvitných,
králíčka na zahradě šeré,
jenž zkouší si svůj čich.

Čí jsem?
Jsem zimy tvrdé plodům
a smrti, chce-li čas,
jsem lásky, s níž se míjím o dům,
dán za jablka červům napospas.


przysłano: 5 marca 2010

Jiří Orten

Inne teksty autora

To o co prosi wiersz
Jiří Orten
Płatki
Jiří Orten
Po muzyce
Jiří Orten
Po śmierci
Jiří Orten
Pod każdym słowem
Jiří Orten
Pogrzeb
Jiří Orten
Przedwiośnie
Jiří Orten
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca