Słowo (wiersz klasyka)

                        Słowo

Wokół nas będzie wszak ten czarny welon nocy

poznasz go i za mgłą gdy w mroku się zatoczy

aż boleć będzie to co dawno przebolało

Szczęśliwy druhu chodź i śpiewaj starą nutę

aż z dali dam ci znak aż płacz mi odda smutek

Daliśmy słowu miecz i ono zabijało

Aż ucałujesz śmiech co w oczach mych słabością

ja złamię się jak krzyż tak grzeszny w swej mądrości

w mym sercu przegrasz to co bardzo jasno brzmiało

Rzekliśmy słowu idź więc wnet nas pożegnało

szło gdzie wszystkiemu kres jak w grach pradawnych znaczeń

Poznasz je i w tej ćmie spójrz pięknie się zatacza

tłum. T. M. Larczyński

                        Slovo

Kolem nás bude pak jen černý závoj noci
poznáš jej i v té tmě po vrávoravých krocích
až rozbolí se zas co dávno přebolelo

Můj šťastný druhu pojď a zpívej v starých notách
až zdálky zamávám až pláč mne rozdrkotá
Dali jsme slovu meč a ono zabíjelo

Až unavený smích v mých očích políbíš mi
zalomím se jak kříž a v moudrosti své hříšný
přehraješ v srdci mém co velmi jasně znělo

Řekli jsme slovu jdi a ono odcházelo
tam kde se končí vše jak v starodávných hrách
poznáš jej i v té tmě hleď krásně vrávorá