"Nie gódź się nigdy..."Poezje wybrane A.Lundkvist

Lundkvist Artur Nils

Nie gódź się nigdy z przymusem człowieczeństwa,

z przymusem nadziei,z niewolą szczęścia.

Twoją jedyną prawdaą jest zwierzę,które rozszarpuje boga

w tajemniczo cichych głebinach czerniejącej krwi.

 

Jakże mógłbyś błogosławić skrytobójczy los,

ciemność z sidłami,dołami i furiami

przebranymi za żądze,gdzie tonąca zieloni gospoda

jest tylko zarośniętym więzieniem przy zakręcie drogi!

 

Tak,Twoja wiara w morze,Twoja nadzieja na wiatr

jest tylko trzepotem wróblich skrzydełek w żelaznej klatce.

Widzisz ich.jak skamienieli we własny posąg

i pod działaniem mechanizmu przymusu rozpadają się powoli w ruinę.

 

Różane gniazdo miłości kaleczy rękę do krwi.

Obnażają się wilcze zęby.Męźczyzna i kobieta-dwie połowy

zwrócone ku sobie jak karciane figury:walka

między ślepymi,którzy nie znaja własnej broni.

 

Widziałeś świetliste grzbiety koni

biegnących stromizną zboczy w górę między falami drzew.

Lecz nawet zwierzęta ze swym bardziej wysotrzonym instynktem

nie potrafia uniknąć pułapek,zastawionych w zieleni.

 

Człowiek pzegnał swoje zwierzę i wygasił

żar swoich wewnętrznych obrazów.Bladzi mężowie

ukradli dobro i przemienili je w zło:teraz

podonosi sie zło,żeby pomścić tamtą wiarołomność!

 

Ukradli Chrystusa i wciągnęli w górę jego ramiona,

rozprostowali jego gniewne dłonie,sfałszowali dramat,

dali mu oczy z oliwek zamiast płomieni

i ukryli jego męskie ciało w białym grobie płaszcza.

 

Kto jeszcze pragnie pożreć serce lwa

lub języczek słowika?Męstwo i miłe brzmienie

są tylko jednym z przekleństw,przymusem

z krwawymi korzeniami w ziemi zapomnianej przez ludzi i Boga.

Inne teksty autora