

Asfaltowa dżungla

Błąkają się po nocy

rozłożyste autobusy,

pokutujące dusze,

szkatułki bladego światła,

drżące, puste, potrzebne

jedynie tym, którzy są daleko,

to w jedną stronę, to w drugą,

niezmiernie przywiązane do linii

cierpienia,

i na każdym przystanku wpuszczają

westchnienie,

które przypomina modlitwę.