Nasze babcie (babci Zofii Matyi) (wiersz klasyka)
Lisak Agnieszka
Nasze babcie
żyją z rozmachem
od renty do renty
czasem pozwolą sobie na odrobinę szaleństwa
w sklepie mięsnym
innym razem wyciągają z szafy
młodość w kwiaty
uszytą zgodnie z ostatnim krzykiem mody
sprzed 60 lat
ubierają ją po kryjomu i tańczą.
Odwiedzają groby bliskich
którzy już tak daleko
czasem zbudzą ze snu dziadka
co od wojny śpi
u Pana Boga za piecem.
Telewizor opowiada im o reformach społecznych
wróży spokojne życie i dobrobyt
w niebie.
wyśmienity
1 głos
przysłano:
5 marca 2010