Nie (wiersz klasyka)
Toon Tellegen
Nie było małym słowem, nieważnym słowem. Słuchało wielkich słów: Tak, i My, i Zawsze. Studiowało okruszki ich myśli, które zrzucały ze stołu. To nie było głupie słowo. Któregoś dnia zakradło się do kuchni, wspięło się do zlewu, chwyciło nóż i zjadło go. (Słowa mogą zjadać rzeczy.) Wciąż było małym słowem, ale już nie nieważnym - o, nigdy więcej - i wróciło do pokoju, usiadło pod stołem i słuchało. tłum. Maciej Papierski |
Toon Tellegen Nie Nie było małym słowem, nieważnym słowem. Słuchało wielkich słów: Tak, i My, i Zawsze. Studiowało okruszki ich myśli, które zrzucały ze stołu. To nie było głupie słowo. Któregoś dnia zakradło się do kuchni, wspięło się do zlewu, chwyciło nóż i zjadło go. (Słowa mogą zjadać rzeczy.) Wciąż było małym słowem, ale już nie nieważnym - o, nigdy więcej - i wróciło do pokoju, usiadło pod stołem i słuchało. |
przysłano:
1 czerwca 2018
(historia)
przysłał
Maciek Papierski –
1 czerwca 2018, 01:19