Literatura

Nie (wiersz klasyka)

Toon Tellegen

 

Nie było małym słowem,
nieważnym słowem.

Słuchało wielkich słów:
Tak, i My, i Zawsze.

Studiowało okruszki ich myśli,
które zrzucały ze stołu.

To nie było głupie słowo.

Któregoś dnia zakradło się do kuchni,
wspięło się do zlewu,
chwyciło nóż
i zjadło go.
(Słowa mogą zjadać rzeczy.)

Wciąż było małym słowem,
ale już nie nieważnym - o, nigdy więcej -

i wróciło do pokoju,
usiadło pod stołem
i słuchało.
 
tłum. Maciej Papierski
 
Toon Tellegen
Nie

Nie było małym słowem,
nieważnym słowem.

Słuchało wielkich słów:
Tak, i My, i Zawsze.

Studiowało okruszki ich myśli,
które zrzucały ze stołu.

To nie było głupie słowo.

Któregoś dnia zakradło się do kuchni,
wspięło się do zlewu,
chwyciło nóż
i zjadło go.
(Słowa mogą zjadać rzeczy.)

Wciąż było małym słowem,
ale już nie nieważnym - o, nigdy więcej -

i wróciło do pokoju,
usiadło pod stołem
i słuchało.

przysłano: 1 czerwca 2018 (historia)

Toon Tellegen


Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca