Przekraść się (wiersz klasyka)

Może zwycięstwo to jedyne Nad czasem i nad przyciąganiem - Przekraść się, aby ślad zaginął, Przekraść się, aby cień na ścianie Nie został. Może by odmową Wziąć? Zmazać z luster swe odbicie? Tak: Kaukaz wzorem Lermontowa, Skał nie trącając, przebiec skrycie. Może - największa to uciecha, by Sebastiana Bacha dłonią Organowego nie tknąć echa? Przebiec, by prochu nie uronić Dla urny! ... Może zaś podstępem Wziąć? I z przestrzeni się wykreślić? Tak! poprzez czas jak przez odmęty Przemknąć nie tknąwszy wód powierzni. przekład: Seweryn Pollak