Park 12... (wiersz)
scholastyka
„Park 12 kwietnia 2003”
Zimno, głos wiatru niesie piosenkę
oczy słońca uciekły za chmurę
Strach przed czymś, czego nie było
w pamięci tworzy wyimaginowane twory
W głowie plączą się wspomnienia
które krzyczą o wolność słów
Błagam wiatr by stanął na chwilę jak czas
Świat się kręci a my jak na przekór w miejscu zaklęci
Nie rozumie słów wykrzyczanych przez Ciebie
Proszę Boga o sekundę wolności
on śmieje się w twarz w swej zasranej boskości
Patrzę Ci w oczy nie widzę odbicia
Jest zimno- los kaprysu w zwierciadle życia.
Zimno, głos wiatru niesie piosenkę
oczy słońca uciekły za chmurę
Strach przed czymś, czego nie było
w pamięci tworzy wyimaginowane twory
W głowie plączą się wspomnienia
które krzyczą o wolność słów
Błagam wiatr by stanął na chwilę jak czas
Świat się kręci a my jak na przekór w miejscu zaklęci
Nie rozumie słów wykrzyczanych przez Ciebie
Proszę Boga o sekundę wolności
on śmieje się w twarz w swej zasranej boskości
Patrzę Ci w oczy nie widzę odbicia
Jest zimno- los kaprysu w zwierciadle życia.
fatalny
1 głos
przysłano:
2 lutego 2009
(historia)
przysłał
Ola –
2 lutego 2009, 09:57
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się