truposz (wiersz)
stupiden
przez świt przebiegam
jak upojony istnieniem truposz
wiję się w blasku słońca
jak sztandar
na życia wietrze
czego mi nadal trzeba
czego nie miałem jeszcze
bez zbędnych pytań,
i kserograficznych odpowiedzi
uciekam przed myślami,
które mogą mnie wyprzedzić
jak upojony istnieniem truposz
wiję się w blasku słońca
jak sztandar
na życia wietrze
czego mi nadal trzeba
czego nie miałem jeszcze
bez zbędnych pytań,
i kserograficznych odpowiedzi
uciekam przed myślami,
które mogą mnie wyprzedzić
słaby
1 głos
przysłano:
17 lipca 2003
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się