Noc

Ereamael


Noc

Ubrana w granat
Roztacza spokój
Nad miastem

Zapala gwiazdy
Na ciemnym firmamencie
I kołysze nas
Do snu

Stojąc nad
Taflą jeziora
Wpina w swe
Kruczoczarne włosy
Srebrny Księżyc

Piękna
Samotna
Przemierza Ziemię
Nie mogąc
Odpocząć

Skazana na
Wieczną Wędrówkę
Pogodzona z Losem
Spogląda na nas
I otula swym
Złotym Skrzydłem Łagodności

(08.03.1999)

Oceń ten tekst
Ocena czytelników: Słaby 12 głosów
Ereamael
Ereamael
Wiersz · 3 lipca 2000
anonim