Literatura

What's (wiersz)

Seball


Czy powiedział ktoś...

Szmer przedziera się przez gardło, krzyczy
Lecz kto tam parzy, kto go usłyszy?
Próżnia wrzasków otacza nas i ściska...
Wystarczy przystanąć a materia stanie sie bliska
Świat zobaczymy gdy nas dogoni.
Oślepi jasność, która nas pędzi, gna wciąż do przodu
Jedyna więź jest szeptem na morzu toni.
Na upływ czasu nie mam dowodu?
Ktoś sie zatrzymał...nie to refleks swietlny
Oglądam zwidy, mysli sie mącą nie bez powodu
Trzeba sie bylo tak nie rozpedzać i ruszyć swobodnie
Zycie jest teraz nikłe i złudne
Ratunek przez wszyskich błagalnie oczekiwany
Znajduje sie blisko tak, że nie musi być poszukiwany.
Jesteśmy w próżni lecz oddychamy
a gdy szczesliwi nie uśmiechmy
Spójrz jak oni biegną w przepaść na pewną zgubę
Ja stoje z boku i krzycze i wrzeszczę
Nikt na mnie nie spojrzał i skoczył w odchłań sam świadom tego.....


czy stanąć na drodze???

fatalny+ 4 głosy
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
przysłano: 6 sierpnia 2000

Inne teksty autora

Ciało
Seball
Dzień
Seball
Sen
Seball
co
Seball

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca