Wieczny postój

tristesse

Poczatek troche kiepski.. Taki - mdly, przynajmniej dla mnie, nie czulam go. Ale rozkreca sie od "Kamienie u stóp" i dalej juz mi sie podoba.. Amatorszczyzna tez potrafi zaskoczyc.. i dobrze :) Niczego sobie.

roozia

strasznie rozwlekły...:( tak nie można rozciągać jednego tematu. ja bym zostawiła z tego kilka linijek:

Stoję i widzę drzwi
Sięgam ręką do klamki
Ona się oddala
Nie mogę się jednak ruszyć
Kamienie u stóp
Pierwszy kamień: miłość
Drugi kamień: rodzina
Trzeci kamień: sumienie
I wreszcie czwarty: tylko życie
Płacz dławiący
Tworzy morze wokół stóp
Spoglądam w dół
Na wodę
Jej nigdy nie jest za mało

+jakaś zgrabna końcówka. wyrzuciłabym motyw z workiem (po co powtarzać w kółko to samo???). staraj się nie używać zwrotów typu: ' leci dzień za dniem'. kolokwializmy i cały ten zbyt bezpośredni słowotok brzmi jak blog. za dużo napoczętych i pozostawionych wątków, za dużo słów-kluczy. skupiaj się wokół tego co najistotniejsze, nie bój się 'konkretniejszych' słów. nie wytwarzaj wokół wiersza takiego obłędnego, tańczącego ze śmiercią klimatu.

ale pisz dalej, będą z Ciebie ludzie;) podoba mi sie bardzo: 'Sięgam ręką do klamki
Ona się oddala' . pozdrowienia;)

Czasem Niezabardzo

dzienki za rady... na bank skorzystam przyda mi sie to...:)

kussi

Znowu wiersz o cierpieniu, płaczach, śmierci.... Ja wiem, że narzekam jak stara baba, ale ileż można. Mamy lipiec!!! Ja wiem, że podobno najzimniejszy czerwieco był od 25 lat, ale to znaczy, że 25 lat temu był jeszcze zimniejszy!

Zwrot:
"uwięziona we własnych myślach" jest bardzo nietwórczy, w sensie, że to już było 100 razy.

Początek:
Bardzo mi się podoba. Brzmi jakby nagle posypała się lawina kamieni i jest dobry, prawdziwy i odlot. jak dla mnie te 3 pierwsze linijki.

Koniec:
Nie podoba mi się w ogóle. Jest zwykły. Tracę siłę by żyć. To banał. Poważnie. Nie będę tłumaczyć czemu. Czujecie to, że to banał, drodzy współkrytykujący? Czujesz to, droga autorko?

Ale "wartościowy", bo jednak napisany z polotem i chwilowym odlotem ;)

kussi