dziwy takie

bejdakowi nad ranem strąciłam beretkę
pawie pióro mu włożę za ucho
usiądziemy cichutko na środku jeziora
leśnych stworów przez chwilę posłucham

z sosną zagramy trzy partie remika
oszuka nas grając o wieczność
z igieł ostrych zrobi śniadanie na trawie
zjemy zanim zmorzy nas senność

potem budząc się ciężko pod cieniami dębu
łzy zakopię i pójdę do ludzi
bejdakowi raz jeszcze zabiorę organki
tylko cicho by się nie przebudził