ja dezerter

JA DEZERTER

ha ha ha
to nie trup!
to na źdźble trawy
kołysze się major
zwątpienia

żeby jeszcze w boga
w kościół powszechny
z kogutkiem na dachu
w sens istnienia
_ _ _

ale nie
nie w stronę wielkich
trawa nagina
grzbiet

do dna pije soki
w tej kosmicznej
spelunie
i pali jednego za
drugim

z drzewa sznur
kawał gliny
wrak dawnych pojęć:

że jest cel
że litera
że dla siebie i innych
że przecież nauka
_ _ _

ha ha ha
głos z głębi wanny
zardzewiałej jak samo
zło

jakie to śmieszne
panie majorze
gdzie rozkaz?
gdzie mapa?
gdzie ten cały
blichtr wtłoczony
w pobudkę?

trąbka grzmi
nie dla mnie
ja dezerter

uciekam nocą
bo tak wypada
na nogach buty
robespierre'a
i gnój

ja dezerter
nie szukam poezji
tylko pajda chleba
z głupią
nadzieją:

że jest cel
że litera
że dla siebie i innych
że przecież nauka
_ _ _

ja dezerter
z głową pod
nóż