taka normalna zwykła wiara w cud (wiersz)

z dwu jedynek zrobić jedną niepodzielną dwójkę skonała kropka nad ypsylonem wiara w cud ludzki jest nieistnieniem i spoza czasu snem niespełnionym moc obejmuje mgliste marzenie anioły skąpią swoich uśmiechów skrzydłami szarpią marzeniom oczy diabeł im skropił lica oddechem walka o kropkę jeszcze się toczy jeśli mi podasz swą dłoń zmęczoną wyrwiesz mnie grzechom już bezpowrotnie inaczej – wchłonę ciebie przed zgonem nikt przecież nie chce umrzeć samotnie..