touch could be...

Żulio

dotknij mnie
i tak ramieniem przyciśnij do serca
bo nie można pozwolić uciec
NAJWAŻNIEJSZEJ

a jak pojawi się wątpliwość
zapomnij mną.

siedząc w tłocznej poczekalni
czekając na swoje wyskandowane nazwisko

pewność zyskuję, że powinnam
że chcę








Żulio
Żulio
Wiersz · 6 stycznia 2007
anonim
  • Anonimowy Użytkownik
    Mateusz
    Trzymasz poziom :) :*:*:*:*:*:*.

    · Zgłoś · 17 lat
  • yah
    intryguje. zacheca do kolejnego przeczytania. i jeszcze kolejnego.
    na tak.

    pozdrawiam
    yah

    · Zgłoś · 17 lat
  • Natalia
    bardzo mi się podoba, intrygujący :) :) :)

    · Zgłoś · 17 lat
  • Żulio
    a dziękuję, dziekuję :)

    · Zgłoś · 17 lat