poezja

łukasz

permanentnie zagubiłem się w wersach -
do każdych słowa: nie ma mnie tutaj

czytelnik się zjawił

poznał muzę lecz była zbyt drętwa
niczym Pan Gajowy - podglądał kobietę

wyczuwał drobną fakturę dłoni
u zbiegu życia nieubłagany czas

stara kobieta podlewała kwiaty
piwonie na werandzie

z garścią wspomnień
pamięta swoje wnuczęta

wieczna
łukasz
łukasz
Wiersz · 23 lutego 2007
anonim
  • estel
    "permanentnie zagubiłem się w wersach -
    do każdych słowa: nie ma mnie tutaj"
    bardzo dobre słowa, bardzo dobre wersy.
    potem trochę łatwizna, ta kobieta może się nie podobac z oklepania, ale wybrnięte wiecznością ładnie. :)

    · Zgłoś · 17 lat
  • zielony.żabol
    że tak to okrślę... "wstęp" świetnie wprowadza ale dla mnie te wiersz nie ma logicznego zakończenia

    · Zgłoś · 17 lat
  • łukasz
    tą kobieta jest poezja (tytuł )więc wiersz ma logiczne zakończenie niestety ludzie czytają powierzchownie.... a czy ktoś tu zwraca uwage na tytuł? bo to jest integralna częsc wiersza i ona już dużo wnosi...

    · Zgłoś · 17 lat
  • anonim
    Anonimowy Użytkownik
    Początek podoba mi się bardzo. potem też jest dobrze.obraz staje przed oczami i zostaje jakiś taki... hmm... zapach

    · Zgłoś · 17 lat