bez tytułu

dagna

świat kurczy się.
jest już taki malutki.
coraz mniejszy i mniejszy.
wielkości ludzkiego serca.
zabawne...w sercu jest wszystko.
dwa przedsionki i dwie komory.
dwoje ludzi i jeden świat.
jedno życie.
czas mija...
świat się skurczył.
jestem tylko ja i ty.
wieczność wielkości ludzkiego serca.
dagna
dagna
Wiersz · 10 marca 2007
anonim
  • isaa
    według mnie jest bardzo pociagajacy,uwielbiam kontrast:)poprzez ukazanie rzeczy duzych małymi porownaniami:) inerpretacji mozna siać bez końca//a co miał na mysli autor nie wie nikt hehehehehe

    · Zgłoś · 17 lat
  • elisabeth
    ja tam nie widzę w tym nic zabawnego, opisywanie jak się zmniejsz i zmniejsza przez dwa wersy nudzi, bez problemu można je wykreślić.

    · Zgłoś · 17 lat
  • dagna
    owszem...o wszystkim można napisać jednym zdaniem,ale chyba nie o to tu chodzi...nieprawdaż?

    · Zgłoś · 17 lat
  • ew
    mnie tu trochę rytmiki brakuje , takiej co to bicie serca mogłaby odzwierciedlić . Pomysł na miniaturkę dobry , lekko przegadane , ale źle nie jest

    · Zgłoś · 17 lat
  • generacja NIC
    "jedno życie.
    czas mija...
    świat się skurczył.
    jestem tylko ja i ty" ja bym właśnie zrezygnował z tych czterech wersów, bo one nic nie wnoszą...
    Ale pomysł i ujęcie tematu bardzo mi się podoba

    · Zgłoś · 17 lat
  • elisabeth
    cóż dagno, poezja jest sztuką skreślania

    · Zgłoś · 17 lat
  • dagna
    dzięki za wszystkie komentarze:]
    hmmm...skoro tyle osób uważa,że powinnam troszkę powykreślać,to pewnie taka jest prawda...:)
    tylko,że mój zamiar był taki,aby położyć nacisk na sam "proces kurczenia"...gdyż głównie to on mnie zainspirował

    · Zgłoś · 17 lat
  • Marta
    o matko, musze byc dzis kolejny raz niemila, no niestety ale to slaby text

    pozdrawiam serdecznie

    · Zgłoś · 17 lat