1. Bo przyjaźń potężna jest jak śmierć.
Bo kiedy trudno wiem, że staniemy obok siebie.
Bo przyjaźń potężna jest jak śmierć.
Bo kiedy będziesz chciała umrzeć ja umrę za Ciebie.
Bo przyjaźń potężna jest jak śmierć.
Bo mocni jesteśmy tylko wtedy gdy nie idziemy sami.
Bo przyjaźń potężna jest jak śmierć.
Bo przypieczętowałam nie raz wszystko to swymi łzami.
Bo łzy są znakiem uczuć wagi.
Żadnej obłudy ni odwagi.
2. Bo przyjaźń potężna jest jak śmierć.
Bo kiedy zabraknie mi sił i uklęknę z dotkliwego zwątpienia.
Bo przyjaźń potężna jest jak śmierć.
Bo wiesz ja tak mocno wierzę, że wtedy jak najszybciej przybiegniesz tu.
Bo przyjaźń potężna jest jak śmierć.
Bo rożnie czasem jest.
Bo wiem, że przyjaźń potężna jest jak śmierć.
Bo nie raz przypieczętowałam to wszystko swą krwią.
Bo krew przyjaźni łączy zobowiązaniem.
Żadnym pieniądzem lecz ludzkich serc przywiązaniem..
N'avoie
Wiersz
·
12 marca 2007
-
esteltrochę tu tchnie próbą zbudowania podniosłego nastroju, wiersz prawdopodobnie pisany pod wpływem impulsu, ważnej emocji. Jednak wydaje mi się, że powtarzanie "przyjaźń potężna jest jak śmierć" w pewnym momencie staje się nudne, zaczyna wymagać jakiegoś dziwnego rymu, niekoniecznie potrzebnego i trafionego ("Bo rożnie czasem jest" - w dodatku literówka). Kilka ważnych sformułowań, ale niewiele poza tym.· Zgłoś · 17 lat
