niekontrolowane

talula

Moje garści napełnione krzykiem
więc wchodzę do szafy
i tam z nimi rozmawiam

uczę się z nimi żyć.
Potem wychodzę
kolorując otoczenie
nieznanymi barwami.
Oceń ten tekst
Ocena czytelników: Fatalny 1 głos
talula
talula
Wiersz · 18 marca 2007
anonim
  • ew
    zgrabna miniaturka . "garści napełnione krzykiem " przemówiły do mnie . Może tylko o jedno słowo za dużo , po co owo "moje " ? I jeszcze się czepię "uczę się z nimi żyć" - ten wers niewiele wnosi a powoduje tylko powtórzenie , mnie bardziej nasuwa się interpretacja uspakajania tego co w garściach , dobrze wybrane sam na sam w szafie , po co więcej ?

    · Zgłoś · 17 lat temu