Szara pustka
Której nie znam
I boję się
Gram z samą sobą
w grę o niezrozumiałych regułach
Które naginam nieskończoną ilość
na swoją korzyść
a może niekorzyść
talula
Wiersz
·
18 marca 2007
-
estelnie. gram w grę to masło maślane.· Zgłoś · 17 lat
