Literatura

powietrze (wiersz)

Kojot

jestem powietrzem,
trującym gazem,
co ruchy twoje
paraliżuje strachem.
odbieram uczucia.

jestem powietrzem,
darem niebios,
co twoje ciało
pieści dotykiem.
odbieram zmysły.

jestem powietrzem,
które nie płacze,
nie słucha narzekań,
nie zadaje bólu.

nie jestem powietrzem.
powietrze nie kłamie.

25.03.2007r.

dobry 1 głos
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
iga
iga 28 kwietnia 2007, 14:14
wszystkie tu wierszyki to zlepki jakichs slow na sile i w dodatku o niczym zauwazyc jeno chcialam ze twoj jest prosty i o czymś a dla mojego odbioru to duuuuuzy plus Pozdro
Arek Janicki
Arek Janicki 7 maja 2007, 23:29
powiem tak. mnie nie zabiło.
przysłano: 16 kwietnia 2007 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca