Koniec udawania gwiazdy
wracasz do betonowych ścian
brak szans brak marzeń – to twoje imię
gdzie są domniemani przyjaciele
nie ma ich
nigdy ich nie było
przełykasz żal
i czekasz na nich
wiedząc że nie mają zamiaru przyjść
alicewaw
Wiersz
·
12 maja 2007
-
ewmało odkrywcze i podane zbyt dobitnie , nie ma nad czym się zatrzymać , tekst nie zatrzymuje :(· Zgłoś · 17 lat
