Literatura

poważnie (wiersz)

slh

idę prosto przed siebie,
a nie idę daleko
bo na planetę trochę większą ode mnie

nie służę do niczego
jestem złośliwością

nie jem chleba

nic nie sądzę
nie wącham kwiatów
nie patrzę na gwiazdy
nikogo nie kocham

jestem człowiekiem poważnym,
aby pamiętać,
jestem człowiekiem poważnym,
który nigdy się nie powtarza

życie jest jednostajne,
a zboże bezużyteczne

wyśmienity 1 głos
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
ew
ew 6 czerwca 2007, 04:22
"jestem Julią mam lat tysiąc żyję." .. tak mi się Poświatowska skojarzyła po przeczytaniu , chyba za sprawą klimatu , który uchwycony w Twoje wersy został tak sprawnie . Lekko się czyta Twój tekst już od pierwszego wersu , przeważnie nadmiar spójników drażni , a tu zadziałał na plus powodując płynność .
nitjer
nitjer 8 czerwca 2007, 23:19
Podobają mi się sześć pierwszych i dwa ostatnie wersy. I do nich tylko ograniczyłbym ten wiersz.

Pozdrawiam :)
przysłano: 13 maja 2007 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca