otaczana szczególnie natrętnymi (wiersz)

wchodziły gęsiego
na podobieństwo pór roku

aż w końcu miała
wszystkie naraz fale zimna
i gorąca zderzała w sobie
oczekiwanie na błyskawiczny kres
z przedłużaniem w nieskończoność
decyzji o uleceniu bez skrzydeł
przez najciemniejsze z sił
ulepionego nieba

proste instynkty
na nim zamiast gwiazd
piekielnie urosły
w najważniejszej z sekund

każdy do rozmiarów
największego ze słońc