Zdążyć przed czasem

gravity-of-love

Nim nas nicość pochłonie
zanurz w mych włosach swe dłonie.
Bukiet swych ust złóż
nim twarzy zblednie róż.
Chwyć dłonią mą dłoń
nim nagą kością błyśnie skroń.
W oczy me głęboko spójrz
nim mnie zabierze mój Anioł Stróż.
Porwij mnie w objęcia snu
nim na wieki braknie mi tchu.
Zatańcz ze mną na krawędzi dnia
nim odleci w otchłań dusza ma.
Bądź zawsze przy mnie, tu
byś zdążyć przed czasem mógł.
Gdy po nas nic nie zostanie
on będzie nadal trwał nieubłaganie...
gravity-of-love
gravity-of-love
Wiersz · 1 czerwca 2007
anonim
  • ew
    wiesz .. po "ciszy" tego przepuścić nie mogę , no nie mogę i tyle . Okropnie to wyszło ,rymy na bardzo niskim poziomie , tekst aż kipi od patosu,nad metaforami też się nie wysilałaś .Daj z siebie więcej , teraz wiem że potrafisz

    · Zgłoś · 17 lat
  • gravity-of-love
    w sumie to napisałam trochę czasu przed 'ciszą'
    chcę zobaczyć czy coś, co pisałam wczesniej, wcześniej jest warte coś więcej niż wspomnienia chwili...

    ciężko będzie coś napisać...

    · Zgłoś · 17 lat
  • ew
    a dlaczego w takim razie nie popracujesz nad tym co napisało się przed "ciszą " ?

    · Zgłoś · 17 lat