banita- człowiek , który kochał

Marek Dunat

banita- człowiek , który kochał

to był człowiek który kochał
tylko wiatr rozpuszczał słowa na wszystkie
światy. pił wodę chrzczoną czerwienią z winnic
australijskiego interioru. marzył,
świadomie szkląc sobie oczy. zęby
ostrzył na smakołykach literatury faktu.

pewnego razu przejrzał dotykiem,
sprawdzając kolejne rozdziały Świętej Księgi

leżąc na wyspie bezludnej
posiwiał,
zrobaczał
i tyle go widzieli.
wierzy jednak nadal.
proroctwo jest aktem wiary.

Anathema62 szczyrk 05.07.2007

Marek Dunat

Wiersz · 18 lipca 2007

estel

i co, skopała go ta Święta Księga, zmarnotrawiła a on wierzy? pokaż no mi go Anathema bo mi się wierzyć nie chce.
ładny wiersz z morałem. przed jesteśmy fajni, potem... a potem to różnie bywa.

· Zgłoś · 17 lat
Anonimowy Użytkownik

Bardzo mi się podoba .Mądry , gorzki i mistyczny . Super.

· Zgłoś · 17 lat
Marek Durczyk

Ależ muszę pomyśleć przy tym !!! A gdybym zasugerował skrócenie tekstu o ,,z winnic
australijskiego interioru,, ? Czy nie zmieniłoby to zbyt mocno sensu ?? Pozdrawiam autora.

· Zgłoś · 17 lat
estel

a skąd! ja tak to widzę, że australijski interior być musi. jakby go nie było, człowiek ten stałby się konkretny. A tak to proszę bardzo - ktokolwiek. prawdaż? :)

· Zgłoś · 17 lat
Marek Dunat

no go skopała. bo ponieważ on zauważył ,że ci wszyscy ludzie ja całkiem poprzekręcali i może liczyć tylko na swój rozsądek i wierzyć w Słowo pomijając interpretacje innych . :)

· Zgłoś · 17 lat

banita- człowiek , który kochał

Marek Dunat

Zgłoś obraźliwe treści