dzwięki

Fortepianu dźwięki ze snu obudziły mnie dawnego

Lekko i poetycznie na palcach, ujmująco tak

Pobudzając do szukania tego co dawno zagubione

I nie do odzyskania

Pamięć niepokorna nie chce dopuścić ciszy

Szuka muzyki nawet w szeleście wysokich traw

poza ogrodem

moim ogrodem

Poza tobą

Wszystko we mnie tańczy lekko tak

Wbrew oczekiwaniom i rozsądkowi

w takt myśli kołysząc się z latem

upojnie, nieskromnie  i z odrobina gorąca ukrytego w głębi

 w nocnych niepokojach ukryte moje myśli

pod tym samym wielkim wozem

lecz na innej ziemi

twoje stopy i moje stają,

twardo odgrodzone wielkim morzem

w kolorze malachitowej zieleni

tylko czerń nad nami

patrzy na nas oczami tej samej wilczej matki

tylko budzi nas

zew tej samej wilczej krwi

i choć nie spotkam cię już

w moich memach niezatarte pozostaną

obrazy słów niewypowiedzianych

 5.08.07