zmyślona nuda nęka mnie
zawsze
najcięższa kara spotyka mnie
zawsze
wołam
zbawienie przyjdź
jednak krzyczę zbyt cicho
uratujesz mnie
pomożesz wstać ubrać się
wyrwiesz z głębin nicości
przyjdź miłości droga
nawet po to tylko
by zranić najmocniej
zmyślona nuda nęka mnie
zawsze
najcięższa kara spotyka mnie
zawsze
wołam
zbawienie przyjdź
jednak krzyczę zbyt cicho
uratujesz mnie
pomożesz wstać ubrać się
wyrwiesz z głębin nicości
przyjdź miłości droga
nawet po to tylko
by zranić najmocniej
Tekst a la dekadencki manifest - nieudolny hymn do nirwany miłości. Archaiczne "przyjdź miłości droga" żywcem wyrwane z romantycznego sztambucha.
Jak dla mnie forma przerosła treść.