*** Pokój

Marcin Sierszyński

Hmmm... ciężko mi coś napisać konstruktywnego.
Pierwsze wersy są nader przyjemne. Czytałem z coraz większym zainteresowaniem. Władza słabej płci dobrze wyszło oraz skomlanie śmiechem.
Od 'kocham cię' zaczynają się schody. O tym synie byłoby nieźle, ale dla mnie zbyt dosłownie 'będzie strzelał jak ty'.
O tej niezrównoważonej części głowy wyszło nieźle, ale nie do końca. Brzmi to lekko wyświechtanie.
I ostatnie wersy - jeżeli dobrze interpretuję cały wiersz, to końcówka może dać do myślenia, aczkolwiek nie jest to nowość. Z kolei jak się przeczyta to tylko raz i na dodatek szybko, strofa jest niesmaczna.
Ot, moje tandetne zdanie : )

Marek Dunat

tym razem nie ma literówek . całość na plus, choć ta powtarzająca się fraza ze skomleniem jest troszkę denerwująca. nie dało sie tego jakoś inaczej podać ?

hewka

hmm, chcialam wczuc sie w kobiete z Iraku, Palestyny, Afganistanu.... wiersz napisalam dzien przed wydarzeniami w Bieslaniu...
i nie zmienie nic, to przeslanie jest wazne dla mnie
dzieki za Wasze uwagi, serdecznie pozdrawiam i Najlepszego w Nowym zycze:)
pokoju bez niepokoju, wszak nie mamy juz granic... na pozor