czysta

Wreszcie utopione smutki
urodzone w kilku uściskach
z porcelanowym tronem
gorycz zapomnianego już
zalewana stuprocentową wodą
wspomnienia w pamięci dziurawej
zacerowane domysłem wyobraźnią
kolorowanie życia szarą farbą
pakowaną w kieliszkach
kolejne ukrywanie się w cieniu
ciemnej butelki czystej- radości
zalaminowanego szczęścia
sztuczny dotyk