Przebudzenie

mógłbym ci teraz ten włosek za ucho palcem przesunąć

kropelkę rosy w pępek wpuścić

albo oddać do wywołania może się obudzisz w kolorowej kuwecie

sprawdzą czy żyjesz

śniąca jesteś odrobinkę żywa troszkę nieżywa

leżąca na dziurce od szpilki w prześcieradle

wczoraj ptaszki ćwierkały słonko świeciło zajączki na łące skakały

dziś za oknem jak szary ptak przysiada świt

styczeń wdziera się przez zamek błyskawiczny

rozpływa po ciele jak zmarszczka mimiczna

westchniesz zaspana za pokój na świecie i buty na obcasie

poddam się od środka łiskaczem z lodówki troszkę dziecinnie

w Stanach Zadowolonych zmieniają hangar lotniczy w camera obscura

obiektywem bez szkła nas przez ocean dosięgną

a ty pytasz o pogodę znad kubka obgryzionego

cisza

której nas uczą w szkole ta lewitująca osmętnica

tylko twoje uda blade pod stołem mówić potrafią

można by je zagłaskać brudną ręką

być leworęcznym ciekawiej inaczej niż zwykle dym powdychać powydychać

jesteś jak pościel w której zmarł wczoraj ktoś obcy

nie ma już we mnie ciebie w tobie

może wyjdę nagi na ulicę

ucieknę z językiem na wierzchu